Uit het verre Korea kreeg ik de kans een paar mooie stofjes op de kop te tikken, waaronder de Michael Miller goudvisjes. Er waren veel kapers op de kust, maar hey, ik heb het gehaald en het stofje ligt hier te blinken in mijn schuif!
Ons petekindje mocht een stofje kiezen om een rokje van te maken, en ja,
je raadt het al, de goudvisjes bleken ook bij kleine 4-jarige meisjes
in de smaak te vallen. Het nachtje slapen was er bijna te veel aan, maar
de oogjes blonken nog harder als ze s'morgens wakker werd en HAAR
goudvisrokje zag hangen. En het is een prachtexemplaar, oordeelt u maar
zelf!
Ik heb nu het plan opgevat eentje in groot formaat te maken voor mezelf, wat denk je, doen? Denk trouwens niet dat we ons gras nog snel gaan afrijden, dat staat wel mooi voor zo'n rokkenfoto vind ik, zo wat lange grassprieten :).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten