dinsdag 25 augustus 2015

Frambozen kaastaart: Veel Jeroen Meus en een beetje van mezelf

Merijn is gek op framboosjes. Een frambozenkaastaart stond al een tijdje op de planning en zijn verjaardag was het ideale moment om de taart te maken! Ik gebruikte het recept van Jeroen Meus, maar met een andere bodem (normaal is het zanddeeg, maar daar had ik geen zin in om dat nog te maken). Het werd dus een eenvoudige speculoosbodem.  


Bij de vulling volgde ik wel braafjes het recept! Ik gebruikte wel diepvriesframbozen, en maakte nog een coulis met de overschot voor bovenop de taart. De taart is wel wat werk, en het is handig een keukenrobot te hebben zodat je beiden handen vrij hebt. Maar het resultaat was super! Werkwijze vind je ook terug als je Jeroen Meus frambozenkaastaart googled. Hier de beetje aangepaste en ingekorte vorm. Bij Jeroen kan je wel nog een filmpje kijken :).

Bodem
200 g speculoos
50 g boter

de vulling van de kaastaart en afwerking
300g diepvries frambozen
100 g verse frambozen
500 g plattekaas
200 g suiker
80 g bloem
2 dl melk
4 eieren
1 vanillestokje
bloemsuiker
 
bereiding


bodem

·       maal je speculoos fijn met de keukenrobot, of stop hem in een diepvrieszakje en klop hem fijn met een deegrol 

·       meng geplette speculoos met 50g gesmolten boter  

·       leg dit op een taartvorm. Door het kruimelige mengsel met een vork aan te duwen krijg je een mooie speculoos bodem. Duw de bodem aan de randen ook mee omhoog om ook een zijkant van je taart te krijgen 

·       zet deze vorm in de koelkast terwijl je je vulling maakt. 



de vulling van de kaastaart en afwerking

·       Meng de suikers met de ei-dooiers. Bewaar het eiwit voor later. 

·       Meng met de keukenmachine tot je een bleke suiker-dooier massa bekomt.

·       Breng de melk in aan de kook op een klein vuurtje. Schraap er de zaadjes uit de vanillestok bij. Je kan tegenwoordig trouwens ook vanillepoeder zo kopen in de supermarkt.   

·       Meng de bloem bij de bleke dooier-suiker massa 

·       Giet de warme melk geleidelijk bij dit beslag, terwijl de keukenmachine draait. (vergeet je vanillestok niet te verwijderen!). Laat draaien tot het mengsel is afgekoeld. 

·       Verwarm de oven voor tot 170°C. 

·       Klop het eiwit stevig wit.  

·       Meng de plattekaas bij het afgekoeld beslag.  

·       Voeg de helft van de ontdooide diepvriesframbozen toe en roer kort zodat de frambozen wat sap lossen.  

·       Spatel het eiwit doorheen het beslag met plattekaas. 

·       Schuif de taart in de voorverwarmde oven van 170°C gedurende 50 tot 60 minuten. 

·       Laat de kaastaart afkoelen. Klik de spingvorm los en verhuis het gebak voorzichtig naar een vlakke schaal. Of laat hem op de bodem van je springvorm liggen. Bij voorzichtig snijden kan je er zo kleine stukjes uit serveren! 

·       Bepoeder de taart met een laagje bloemsuiker en werk ze af met verse frambozen.


 
Optioneel:
  • breng de overschot van de diepvriesframbozen aan de kook met 2-3 eetlepels suiker
  • week 2-3 blaadjes gelatine voor in de water. Knijp uit en voeg aan de warme frambozen toe. 
  • zeef de gelei indien gewenst voor het toevoegen van de gelatine
  • giet de gelei over de kaastaart en laat afkoelen. Leg je frambozen de volgende dag voor het serveren op de kaastaart. 
    
 
De klassieke verjaardagstaart was er natuurlijk ook! En op de foto hierboven vang je een glimp op van rabarbertaart. Die wordt later nog wel eens geblogd.





    donderdag 20 augustus 2015

    allemaal rokjes

    Afgelopen weekend was een feestweekend. Eerst Merijn zijn verjaardag voor de kindjes van de klas, dan het feest voor de dochter van een vriendin en zondag nog eens een feest voor Merijn voor de familie. Er werd dus lustig taarten gebakken, gefeest en tussendoor nog genaaid!

    Voor het zaterdag-avond verjaardagsfeestje polste ik eens of de jarige dochter graag een rokje wou. En ja, dat wou ze wel! Bovendien heeft de jarige dochter een zusje dat toevallig ook ons metekindje is en heeft de mama van de jarige dochter een nieuwe partner die zelf ook nog eens twee jarige dochters aan het feestje toevoegde... En zeg nu zelf, met 1 rokje toekomen en 3 meisjes teleurgesteld achterlaten, dat is echt wel not done he :). 

    Vrijdagavond 23u stuurde ik een foto met de stofjes door naar de mama van de jarige. De 4 stofjes werden goedgekeurd, en al een geluk vallen alle meisjes ongeveer in dezelfde maten-categorie. 2 8-jarige rokjes en 2 7 jarige rokjes had ik nodig...

    Het model is het eenvoudigste dat je kan bedenken. Een simpel a-lijntje in tricot. Ik gebruikte het patroon voor de 7-jarige rokjes en legde dit gewoon 1 cm verder van de stofvouw voor de 8-jarige rokjes en dat werkte prima!

    Alles werd in 4-voud geknipt en door de overlock gejaagd. Tegen 00u30 waren de rokjes klaar, op het omzoomen na... Dat ging ik wel nog zaterdag zelf doen, tussen de 2 feestjes door...

    Uiteraard liep er zaterdag bij het omzoomen vanalles mis. 'In de rapte' ging ik de rokjes gewoon maar 1 cm omzoomen met een enkel stiksel. Geen gepruts met tweelingnaalden. MAAR.... dat enkel stiksel trok op de ballen... Na poging nr 3 (en evenveel losgetorn), dan toch maar de tweelingnaald bovengehaald, met de hete adem in de nek van manlief, die met de autosleutels in de hand al vroeg hoeveel werk ik nog had... bijna klaar liefje! hoorde ik mezelf zeggen...

    Iedere keer ik een rokje afhad gooide ik het naar achter (dat mag je letterlijk nemen), zodat manlief het kon fotograferen en onmiddellijk ook inpakken. Rokje 1, 2 en 3 werkten goed mee. Rokje 4 vond het nodig om zo ongeveer 10 cm voor ik rond was van tweelingnaaldstiksel over te gaan tot 1-ling naald stiksel. Spoeltje op, grmbl... Dan mag je toch effe vloeken he... Snel snel nieuw spoeltje opgespoeld, rokje verder omgezoomd en rokje aan manlief gegeven voor pakje + foto... Die foto, die zal je er zelf moeten bijverzinnen, want die is in de rapte vergeten! Daar gaat mijn perfecte blog-post... Het stofje zie je wel bij het overzicht, die lieve vogeltjes daar :).

    Wat later dan gepland op het feestje toegekomen. Rokjes werden uitgedeeld en goedgekeurd door de meisjes! En grondig bestudeerd door de volksjury van naaiende oma's en schoon-oma's (lees binnenstebuiten gekeerd, gevoeld, gewikt en gewogen). Gelukkig met glans geslaagd, oef! En daarmee was het ijs gebroken tussen oma- en schoonoma die elkaar op het feest ook voor de eerste keer zagen. Wie weet hebben mijn naaisels geholpen om de fundamenten te leggen van een mooie nieuw-samengesteld gezin familiebalans :).  Ah, de wereld redden kan toch soms zo eenvoudig zijn..:)

    En, welke is jullie favoriet?